فتاه في الجيش: الجزء 1
فتون: يا ماما انتى عارفه انى عايزه ادخل الجيش من زمان وانا دلوقتى قدامى فرصه كبيره عملت شهاده ميلاد بأسم ولد وهقص شعرى وكل حاجه تمام
ام فتون: يا بنتى انتى مش قد الجيش ومش هتستحملى اللى بيحصل هناك
يلا نتعرف على الأشخاص
فتون: دى بنت جميله حلم حياتها أنها تخش الجيش
ام فتون ( حبيبه): دى اكتر واحده بتخاف على فتون وطبعا هى الوحيده هى وأخوها الصغير
ابو فتون ( عبدالله): ده سايب فتون تعمل اللى هى عايزه عشان تتعلم من الدنيا
محمد: ده اخو فتون ويبلغ من العمر15 سنه
جاسر: ده هنعرف شخصيتو بعدين
فتون: لا يا ماما هستحمل طول ما انا عايزه وانا دخله اجهز شنطتى عشان هروح بكره الصبح
ام فتون: ما تعمل حاجه يا عبدالله
ابو فتون: لا سيبها تروح ولما تنزل اجزات هى اللى هتقول مش هروح تانى
وفتون جهزت الشنطه وقصت شعرها زى الشباب وراحت عشان تنام وتانى يوم صحيت خمسه الصبح وخدت دش ولبست بدله الجيش ووقفت قدام المرايه وظبتت الكاب
فتون فى نفسها: اخيرا هحقق حلمى
وبعد كده خرجت
ام فتون: برضو هتسبينا وتمشى
فتون: انا مش همشى على طول وهتزل اجزات وكلها سنتين وهرجع اقعد معاكو فى البيت
وبعد كده سلمت على أهلها ومشيت وهى ركبه العربيه كانت مبسوطه اوى وكانت فرحانه أنها هتحقق حلمها لحد ما وصلت سينا ودخلت عشان تقدم الكرنى بتعها وشهاده الميلاد
الظابط: انت مقدم من اول سنه صح
فتون وهو بتخن صوتها: ايوه يا فندم
الظابط: تمام وشعرك ده مشفكش بيه تانى لأن انا جى جيش مش جى تتفسح خد ورقك وامشى
فتون: اومرك
الظابط جاسر: ده مدرب الجيش وهو شخصيتو قويا جدا
وفتون دخلت الورق وراحت على العنبر بس راحت العنبر البتاع الظابط جاسر بلغلط وغيرت هدمها ولبس حاجه شبابى من الهدوم اللى جيبها ودخلت الحمام وجاسر دخل وهى خرجت
فتون بتوتر: انت انت ايه اللى جايبك هنا
جاسر بزعيق: وكمان انت اللى بتسأل انا ايه اللى جايبنى انت بتعمل ايه انا يا دفعه
فتون بتحاول متخفش: انا جى العنبر بتعاى
جاسر: اطلع باره ده العنبر بتعاى انا
وفعلا فتون طلعت وراحت العنبر بتعها وهى كانت بتتشنك على الحاجه بتعتها العنبر عباره عن اوضه وفيها سريرين وهى دخلت العنبر وفى واحد دخل
الشخص: ازيك
فتون: وانت مين عشان تقولى ازيك
الشخص: فى ايه يا دفعه ده احنا هنكون صحاب انا إللى هكون معاك فى العنبر
فتون: اه اهلا وسهلا
الشخص: وانت بقى اسمك ايه
فتون: أسمى ياسين عبدالله محمد
الشخص: وانا اسمى احمد حمدى عبدالرحمن بس كان مالك لما دخلت
فتون: الظابط يبنى ده بارد اوى رحت العنبر بتعاو بلغلط زعق وانا مبحبش حد يزعقلى
وهنا جاسر دخل
جاسر: وانا ازعق فى اى وقت انا عايز
فتون: ايه ده كمان العنبر بتعاك
جاسر: لا بس انت نسيت ده عندى
وكان تيشرت بناتى بقط
جاسر بضحك: وده جايبو معاك تعمل بيه ايه
فتون بتوتر: أصل أصل اختى هى اللى جهزت الشنطه وحطتو بلغلط
وبعد كده جاسر رمه التيشرت على السرير وخرج
فتون بعصبيه: بااااااارد
احمد: أهدى يا صاحبى مش كده
فتون: ما انت مش شايف بيتكلم ازاى
احمد: انت تحمد ربنا أنو سمعك وانت بتتكلم عليه ومكلمكش
فتون: ليه يعنى كان ممكن يعمل ايه
احمد: اللى انت متعرفهوش أن ده المدرب بتاع الجيش وده دمو حامى على طول كده
فتون: دمو حامى على نفسو مش عليا ويلا نام عشان التدريب الساعه سته الصبح
وفتون نامت وأحمد كان حاسس ان فى حاجه غلط فتون لما بتتوتر صوتها بيبقى رفيع ولما بتتكلم عادى بتخن صوتها وفدل يفكر طول الليل لحد ما غلبو النوم وصحيو هما الاتنين على حد بيرزع على الباب وفتون قامت فتحت
فتون بزعيق: ايه فى ايه فى حد يخبط على حد كده
جاسر: اول حاجه صوتك ميعلاش وانا سكتلك من امبارح ويلا صاحى الدفعه اللى معاك عشان التدريب
فتون قفلت الباب وأحمد كان صحى اصلا وفتون دخلت عشان تلبس البدله وخرجت وأحمد زيها وكلهم كانو واقفين جنب بعض
جاسر: احب اعرفكم بنفسي انا المدرب جاسر وانا تعلماتى كلها تتنفز ومن سكات واللى يخالف القانون مش هيشوف نهار والكلام ماكد عليك يا ياسين
وهنا كلو بص لفتون
وبعد كده جاسر رمه لكل واحد سلاح وجاب ازايز
جاسر: لازم تصيب كل الازايز وكل وحده متصبش معاك ليك عليها عقاب
فتون: يعنى ايه الكلام ده ده احنا لسه فى اول تدريب وبتقول عقاب احنا مش عبيد عندك
جاسر قرب من فتون وبنظرت شر: انا لما اقول حاجه تتنفز
