رواية جمعنا القدر الفصل الحادي عشر 11 بقلم زينب محروس
#جمعنا_القدر
فى الصباح
مروان و هو يمسك وردة ويداعب بها انف قدر : قومى يا كسلانة
قدر بتململ : اوعى يا ايسيل عايزة انام
مروان : 😂😂 تنامى ايه الساعة عشرة قومى
قدر بضجر : يعنى عشان قومتى قبلى هتقرفينى
مروان : 😂😂😂😂 ايسيل مين
قدر : مش هقوم وحلى عن نفوخى بقا
مروان بخبث : بقى كدا ماشى
مروان و هو يسكب فوقها الماء : انتى اللى جبتيه لنفسك
قدر بفزع : فى ايه انا بغرق بغرق حد ينقذنى بسرعة
مروان : 😂😂😂😂
قدر و قد لاحظت وجود مروان فى الغرفة وبيده دورق الماء : ايه اللى انت عملته ده
مروان : كنت بصحيكى
قدر : حد يصحى حد كدا
مروان : انتى اللى نومك تقيل بصحى فيكى بقالى ساعة وتقوليلى( و هو يقلدها )سبينى انام يا ايسيل 😂😂😂
قدر بغيظ : تقوم تصحينى كدا
مروان : خلاص بقا يا قدرى ...... قلبك ابيض
قدر بخبث : يلا المسامح كريم اه صح فين ايسيل
مروان : نزلت تحت
قدر : طب وانت ايه اللى جابك هنا
مروان : وحشتينى جيت اصحيكى غلطان انا
قدر : ماشى وصحيتنى اخرج بقا
مروان : مش هتنزلى
قدر : هفير هدومى وهنزل وراك
مروان : ماشى متتاخريش والا هطلع تانى
قدر : لاء مش هتاخر يلا اخرج
مروان : ماشى و سار قليلا حتى وصل للباب
قدر : مروان توقف مروان و عندما دار رأسه شعر بماء على وجهه
قدر : 😂😂😂 كدا متعادلين
مروان بحدة : قدررر
قدر : ايه يا قلبى بهزر معاك
مروان وهو يقترب : بترديهالى يعنى ماشى
قدر : قلبك ابيض
مروان بتعصب مصتنع : ازاى تعملى حاجة زى كدا
قدر بخوف : انا انا
مروان : غمضى عينك
قدر : مروان انا والله ما اقصد
مروان : قدر بقولك غمضى عيونك
قدر اغمضت عيونها و لكنها فتحتها مرة اخرى عندما سمعته يضحك
مروان : 😂😂😂😂😂 هموت من الضحك كان لازم تشوفى نفسك
قدر بغيظ : انت بتضحك طب انا زعلانة منك
مروان : خلاص خلاص 😂😂 والله مش قادر
قدر بزعل: مروان اطلع بره
مروان : خلاص اسف
قدر : مش مسمحاك
مروان : خلاص بقا قولتلك اسف
قدر : بشرط
مروات : قولى
قدر : تودينى الملاهى وتجيبلى ايس كريم وعروسة كبيرة
مروان : .....الملاهى !؟..... طفلة
قدر و هى تضع يدها على خصرها : دا اللى عندى
مروان : ماشى موافق
قدر : اتفقنا وايسيل معانا
مروان : ماشى
قدر : يلا اخرج بقا عشان اغير
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
فى مكان اخر
مجهول 1 و هو يتحدث فى الهاتف : ايه يعنى ايه اتقبض عليه
....... : ...................
مجهول 1 بعصبية : طيب اقفل باخبرك اللى زيك دى
مجهول 2 : مين اللى اتقبض عليه
مجهول 1 : مراد اخويا اتقبض عليه بسبب ابن الصياد
مجهول 2 : وابن الصياد ماله
مجهول 1: طلع شغال فى مكافحة المخدرات وبيخدعنا
مجهول 2 : مكافحة مخدرات ! احنا لازم نخلص منه فى اسرع وقت
مجهول 1 : متقلقش هنخلص منه وللابد
فى فيلا الصياد
نزلت قدر الى الصالون وجدت الجميع يضحكون
قدر : يا رب دايما
صباح : تعالى يا حبيبتى اقعدى جنبى وحشتينى
عامر : لاء تعال هنا جنبى
ايسيل : ولا جنبك ولا جنبها هى هتقعد جنبى
مروان : وتقعد جنبك ليه متقعد جنب جوزها
قدر : بسس انا هقعد فى النص جنب بابا وماما
وبعد ان جلست قدر
مروان : ايه رايك بقا يا بابا نخلى الفرح كمان يومين
عامر : يومين دى قليل اوى
صباح : لاء خليه كمان شهر عشان نلحق
مروان : هما اسبوعين
قدر :والدراسة
مروان : مالها
قدر : خليها بعد الدراسة على الاقل السنة دى
مروان : لاء هما اسبوعين
عامر : مفرقتش يا قدر
قدر : خلاص يا بابا اللى تشوفه
عامر : خلاص على بركت الله كمان اسبوعين
ايسيل : قدر انتى هتيجى الكلية النهاردة
قدر : اه انشاء الله
مروان : كلية ايه الساعة 11 و بعدين لسة انتى هتفطرى
ايسيل : المحاضرة الساعة 1
صباح : خلاص افطرى الاول وبعدين مروان يوصلكوا
قدر : حاضر
فى الكلية بعد ان اوصل مروان قدر وايسيل
قدر: فى ايه اللمة اللى هناك دى
ايسيل : مش عارفة
راندا من خلفهم : بيقولك حتة شاب ايه مز يخربيت جماله
قدر بخضة : راندا يخرب عقلك انتى رجعتى امته من إيطاليا
راند : من يومين
ايسيل : من يومين و مش بتسألى علينا يا واطية
راندا : والله كنت جايلكم بس ماما كانت تعبانة
قدر : الف سلامة
راندا : الله يسلمك
ايسيل : طب يلا عشان المحاضرة
راندا : استنى بس لما نشوف مين المز لاء و كمان جاى ب بعربية ايه .
قدر : يا ستى طب و احنا مالنا يلا ندخل
راندا : يلا
ذهبوا الى المحاضرة وجلسوا بجانب بعضهم ثم عم الصمت بالمكان
راندا : الحقوا دا نفس المز اللى كان بره
قدر : ممكن يكون دكتور جديد
ايسيل : ممكن بس ايه ده دا مشاء الله عليه قمر
قطع حديثهم الشاب وهو يعرف عن نفسه
عدى : انا الدكتور عدى المهدى هدرسلكم الترم ده بدل الدكتور عمر انا هنا زى اخوكم الكبير اى حد واقفلوا حاجة انا موجود مش هجبر حد يحضر و لو زهقتم وعايزين استراحة مفيش مشكلة بس وقت الجد جد
ثم بدأ بالشرح بطريقة سلسة لم يمل من شرحه الطلاب و احبوا طريقة شرحه
بعد ان اوصل مروان قدر وايسيل ذهب الى النادى
مروان : ازيك عاملة ايه
نادية : انا كويسة يا حبيبى اقعد
مروان : معلش اتاخرت عليكى بس كنت بوصل البنات للكلية
نادية : لاء ما اتاخرتش ولا حاجة قولى اخبار عامر ايه وصباح والبنات
مروان : كلنا كويسين مش ناقصنا غيرك يا عمتى
نادية : و موضوعك انت وقدر
مروان : الفرح كمان اسبوعين وانشاء الله هتحضرى
نادية : هحضر ازاى والخلاف دا يا مروان
مروان : انشاء الله كل حاجة هتتحل يا عمتى
نادية : يا رب يا حبيبى انا لازم اخد حق بنتى اللى حرقوا قلبى عليها وهى لسة مولودة مفكرين انى معرفش انهم ورا الموضوع
مروان : ان شاء الله يا عمتى .... مليكة و عدى اخبارهم ايه ؟
نادية : نزلوا من اسبوع .
مروان : نزلوا مصر ؟
نادية : اه و هيفضلوا هنا عدى اشتغل دكتور هنا فى الجامعة و مليكة كمان ورقها اتقبل بس تعبت النهاردة ومراحتش والنهاردة اول يوم ليها
مروان : يعنى عدى هنا وانا معرفش الواطى لما اشوفه
نادية : قال هيعملهالك مفاجأة
مروان : يعنى هو دلوقتى فى الكلية
نادية : اه هناك
مروان : هو بيدرس لهندسة صح ؟
نادية : اه
مروان : كويس وانا رايح اجيب البنات اشوفه
فى الجامعة
بعد انتهاء المحاضرة اثناء خروج قدر سقط منها الكتاب
عدى : يا أنسة ......يا آنسة ...... ثم لمح اسمها على الكتاب .
عدى : يا آنسة قدر
التفت قدر قم قالت : نعم فى حاجة يا دكتور .
عدى باستغراب و همس : مليكة !
قدر : فى حاجة يا دكتور
عدى : انتى ازاى كدا
قدر بحدة : افندم !
انتبه عدى لما يقوله ثم تحدث بجدية : لا ولا حاجة كتابك
قدر و هى تأخذه : اه شكرا
ثم تركوه وذهبوا
عدى لنفسه : معقول فى شبه كدا دى صورة طبق الاصل
ثم نظر الى ساعته
عدى : مروان لازم اشوفه قبل ماروح
ثم خرج ركب سيارته و اخرج هاتفه و طلب رقم مروان
مروان : اهلا بالواطى اللى هنا بقاله اسبوع ومش معبرنا
عدى : مقبولة منك ياعم انت فين
مروان : انا رايح الجامعة عشان اخد البنات انت هناك صح
عدى : لاء خرجت كنت رايح عندك فى البيت
مروان : رايح عندى البيت ازاى يا غبى
عدى : عادى هقول انى واحد صاحبك
مروان : خلاص تمام يلا اسبقنى وانا هجيب البنات و جاى
عدى : لا يا عم مش رايح انا كدا كدا لسة قريب من الكلية هستناك فى الكلية
مروان : ماشى براحتك
عدى : طب يلا سلام
مروان : مع السلامة
ثم عاد عدى مرة اخرى الى الكلية ولكنه اصطدم بأحد .........
يتبع......
#جمعنا_القدر
#زينب_محروس
#الفصل_الحادي_عشر
#مروان_قدر
