رواية جمعنا القدر الفصل الرابع عشر 14 بقلم زينب محروس

رواية جمعنا القدر الفصل الرابع عشر 14 بقلم زينب محروس 


#جمعنا_القدر

فى المساء ابدل مروان ملابسه و خرج من المنزل ليقابل نادية 

مروان : ازيك يا عمتى عاملة ايه 

نادية : الحمد الله يا حبيبى انا كويسة 

مروان : ايه الاخبار 

نادية : احنا دلوقتى فى نهاية اللعبة انا معايا كل الادلة اللى توديهم فى داهية بس انت لازم تخلى بالك من قدر اليومين دول .


مروان : و قدر مالها 

نادية : هما اللى حاولوا يخطفوا قدر و كمان ( و أخبرته بمخطط اسامة و عدلى ) 

مروان : يا ولاد ال*** انا مش هرحمهم ان ما دخلتهم السجن يعفنوا فيه .

نادية : هى خطوة واحدة بس يا مروان و كل حاجة تنتهى 

مروان : ثوانى ... انتى قولتى انهم عايزين يلبسوا ابويا تهمت قتل خالد الهلالى 

نادية : اه 

مروان : يبقى اكيد هما اللى قتلوه ..... هى العملية دى هتم امته ؟

نادية : كمان اسبوع بس احتمال تتاجل 

مروان : معتقدش لانها لو اتاجلت هيخسروا فيها كتير 

نادية : طب و اخوه اللى مسجون ده اكيد هيحاول يهربه الاول 

مروان : اه صح هو بيحب اخوه بس حبه للفلوس اكتر 

نادية :طب هتعمل ايه 

مروان : متشغليش بالك اهم حاجة تاخدى بالك كويس عشان اسامة مش سهل 

نادية :انشاء الله خير .... يلا انا لازم امشى خلى بالك من نفسك 

مروان : مع السلامة 


فى اليوم الثانى فى الكلية


ايسيل : انا نسيت فونى فى الكافيه هرجع اجيبه و اجى 

قدر : ماشى بسرعة عشان منتاخرش على المحاضرة بتاع الدكتور الرخم 

ايسيل : طب اسبقينى انتى و راندا و احجزيلى عشان محدش يقعد على مقاعدنا 

قدر : حاضر 

وذهبت ايسيل تحضر هاتفها و اثناء رجوعها كانت  تركض  سريعا حتى اصتدمت بأحد و كادت تقع و لكن يدا فولازية امسكت بها .





ايسيل و هى تعتدل : كرم .. انت هنا 

كرم : 😂😂 لاء هناك ... ايه يا بنتى واخدة فى وشك و ماشية بسرعة كدا ليه 

ايسيل : كنت ناسية فونى فى الكافيه و رجعت اجيبه بسرعة احسن عندى محاضرة و الدكتور بتاعها رخم اوى و لو اتاخرت يقولى( و هى تقلده ) ... آنسة ايسيل متأخرة خمس دقايق

و كدا المجتمع هيدمر لما انتى تتاخرى خمس دقايق و غيرك خمس دقايق ... فين احترام المواعيد ..... تقولش الدنيا هتتهد يعنى عشان إتأخرت .


كرم : 😂😂😂 يخرب عقلك يا ايسيل 😂😂 

ايسيل بجدية  : سيبك من الدكتور ده انت هنا بتعمل ايه 

كرم : جاى اشوف عدى متعرفيش مكتبه فين 

ايسيل : تعال هوديك عنده مكتبه قريب من قاعة المحاضرة 

كرم : يلا 


بعد انتهاء المحاضرة 

راندا : انا عندى ليكوا خبر حلو يابنات 

قدر : ابهرينا ايه هوا 

راندا : لاء احذروا هو ايه 

ايسيل : انا غلب حمارى 

قدر : و انا كمان 

راندا  بسعادة : انا اتخطبت 

ايسيل : بجد لمين 

قدر : اكيد ل محمد جارك مش كدا 

راندا : اه هوا 

ايسيل : اخيرا دا انتو كنتوا هتشلونا 

راندا : اه اخيرا انا مبسوطة اوى يا بنات .

قدر و هى تحتضنها : الف مبروك ربنا يفرحك دايما 

راندا : الله يبارك فيكى يا قلبى اعملوا حسابكم الشبكة يوم الجمعة 

ايسيل : دا بعد بكرة.... بسرعة كدا 

راندا : ايه اللى بسرعة دا انا بحبه بقالى اربع سنين عايزة ايه تانى 

قدر : طب و هو قالك انه بيحبك 

راندا : لاء بس باين فى عنيه مش محتاج يتكلم اصلا هو من النوع الكتوم 

ايسيل :ربنا يتمملك على خير 

راندا : يا رب .. عقبالك 

ايسيل بمرح : لاء انا لسة صغيرة .. . و بعدين دى السنجلة جنتلة 

راندا : 😂😂😂 بكرة تتقلبى على بوزك 

نظرة ايسيل لقدر وجدتها تنظر اليها و تبتسم 

ايسيل : مالك فى ايه 

قدر : لاء ولا حاجة 

راندا : يلا يا بنات انا ماشية عشان راحين نجيب الشبكة متنسوش يوم الجمعة 

قدر : مع السلامة ... يلا يا ايسيل احنا كمان عشان نروح 

ايسيل : يلا 






فى مكان اخر 

اسامة و هو يضع يده على ذقنه : انا شاكك فى نادية 

عدلى : ليه 

اسامة : مش عارف بحس كدا انها بتكدب ... شكلهامخبية حاجة 

عدلى : طب ماتخلى حد يراقبها 

اسامة : ما انا عملت كدا 

عدلى : متقولش على خطط تانى قدامها 

اسامة : ازاى و احنا عشان ناخد املاك ابن الصياد محتاج مساعدتها 

عدلى : قولها اللى هيا المفروض تعمله و بس 


♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡


بعد ان انتهى عدى من عمله ذهب و احضر العديد من الهدايا ثم ذهب الى دار الايتام و عندما دخل و جد الاطفال يضحكون و نور فى المنتصف و ملفوف حول عينيها قطعة من القماش عندما وجده احد الاطفال يقف بعيد عنهم ذهب اليه و سحبه من يده ليلعب معهم و سار عدى معه دون ان ينطق حتى وصل اليهم و ذهب له جميع الاطفال و احتضنوه و بعد ان انتهو من الترحيب به اكملوا لعبهم و لم تدرى نور بوجود عدى 

و ظلت تتبع خطواتهم حتى امسكت ب عدى و الجميع يضحكون 

نور بغباء : ايه ده انتو فيكم حد بالطول ده 

عدى : 😂😂😂😂 

ازالت نور قطعة القماش فور سماعها لهذه الضحكة فهذه الضحكة ليست لطفل 

نور بحرج  : عدى ..... ثم ابتعدت عنه فهى كانت تقف بالقرب منه تكاد تكون داخل احضانه .

نور بحرج : انا اسفة مش قصدى 

عدى : ولا يهمك انا الحق عليا 

نور : انت بتعمل ايه هنا ؟

عدى : هو المكان ده بيتعمل فيه ايه 

نور بغباء : مش عارفة 

عدى : 😂😂 ايه يا بنتى مالك احنا فى دار ايتام 

نور : اه صح 

عدى : طب ممكن توزعى معايا الهدايا

نور : اه طبعا 

و وزعوا الهدايا على الاطفال و بعد ان انتهوا وجدت نور فتاة تبكى فذهبت اليها 

نور و هى تمسح دموعها : الجميل بيعيط ليه ؟

تيا : عشان محدش مخلينى العب معاه 

نور : انتى اسمك ايه 

تيا : انا اسمى تيا 

نور : اسمك جميل يا تيا و انتى اصلا جميلة ...مش عايزينك تلعبى ليه 

تيا و هى تشير الى جانب و جهها اليمين : عشان وشى محروق و بيضحكوا عليا 

نور : طيب تعالى معايا ..... و اخذتها و ذهبت الى باقى الاطفال




 

نور : انتوا مش عايزينها تلعب معاكم ليه ؟ 

محمد : بصى وشها عامل ازاى و شكلها و حش 

نور : يا حبييى الجمال هو الجمال الداخلى مش الخارجى اهم حاجة جوهر الانسان ... ثم اكملت و هى تشير الى قلبها

ده لازم يكون نضيف لازم تحبوا الناس مش عشان شكلهم حلو ياما ناس شكلها حلو و هما من جوه وحشين مش بيحبوا غير نفسهم و ناس مش حلوين من بره بس من جوه قلبهم ابيض مش بيحملوا حقد لحد و فى الاول و الاخر دى خلقت ربنا و ربنا خلق كل انسان فى احسن صورة و بعدين حط نغسك مكانها مش هتزعل لما تلاقى محدش عايزك تلعب معاه

محمد : اه هزعل ... انا اسف مش هقولها كدا تانى و هنخليها تلعب معانا و مش هنزعلها 

نور : برافو عليك يا حبيبى 

ثم تحدث باقى الاطفال : و احنا كمان مش هنزعلها تانى 

كل هذا و عدى يتابعها ثم ذهب اليهم و هو يحمل هدية بيده : اتفضلى يا تيا الهدية بتاعتك 

تيا : شكرا يا عمو .... ثم قبلته على و جنته و ذهبت الى نور ايضا و قبلتها .

تيا : شكرا ... انا بحبك اوى 

نور : و انا كمان بحبك يا روحى يلا بقا عشان نلعب ولا انتو تعبتوا 

الأطفال : لاء عايزين نلعب ... و انت كمان يا عمو العب معانا

وقضوا بقية اليوم مع الأطفال 


و عندما جاءوا ليذهبوا 

عدى : اتفضلى اوصلك 

نور : شكرا مراد هيجى ياخدنى زمانه على وصول 

عدى : طيب تعالى نقعد على المقعد ده على ما يوصل عشان مينفعش تفضلى لوحدك

نور : روح انت عشان متتأخرش 

عدى بإصرار  : لاء مش هتأخر  


و بعد ان جلسوا على احد المقاعد .


نور : الاطفال اتبسطوا بيك جدا 

عدى : انا كمان اتبسط جدا انا اول مرة اضحك الضحك دا كله

..... انتى بتيجى هنا علطول 

نور : انا باجى هنا مرة كل شهر انت اول مرة تيجى هنا 

عدى : انا بحب الاطفال جدا ..... و انا فى لندن كنت بروح دار الايتام اللى هناك ...... دى تانى مرة اجى الدار دى مرة اول ما نزلت من لندن و دى التانية .


نور : انا كمان بحب الاطفال ... مفيش عندهم حقد و لا غل تجاه حد .... و انا معاهم بس الدنيا و اللى فيها .


عدى : انتى كمان انسانة جميلة 

نور بخجل : دا من زوقك ...


و ظلوا يتحدثون حتى جاء مراد ........ ........ 


بقلمى زينب محروس 

#جمعنا_القدر

#الفصل_الرابع_عشر

#زينب_محروس

#مروان_قدر

                الفصل الخامس عشر من هنا 

لمتابعة باقي الرواية زوروا قناتنا ع التليجرام من هنا 

تعليقات
تطبيق روايات
حمل تطبيق روايات من هنا



×