.jpeg)
سجينته الفصل الرابع بقلم رحاب احمد
الفصل الرابع
حسين بخوف : اادهم
ادهم بضحك : خير يا عمي مالك خايف كده ليه متخفش متخفش اتا عارف كل حاجه
سامر بضحك : متنساش ادهم ده ابني
فلاش باك
ادهم : بابا انا مستحيل ادخل السجن انت فاهم
سامر : انت غبي وانا مستحيل اخليك تدخل السجن
ادهم : هنعمل ايه
سامر : استنى خليني افكر
ادهم : انا عندي فكره عمي ك*لب فلوش عندو استعداد يعمل اي حاجه نقولو اننا هنديله جزء من الميراث مقابل انو يسجن مرام وطبعا من غير ما يفكر هيوافق طالما سمع اسم فلوس ده مش بعيد يقولك خد هند هيا كمان
سامر بفرحه : يخربيت دماغك ابن ابوك بصحيح
باك
حسين : طب ليه خبيتو عليا ده انا في كل مره كنت بشوف ادهم قلبي كان بيقع
ادهم بمكر : لا يا عمي خلي قلبك جامد وبعدين يلا بقا انا عاوز انام انهارده كان يوم متعب بالنسبالي
تاني يوم على الفطار
حسين بفرحه : ها يا سامر يا خويا فين نصيبي من الميراث زي ما احنا اتفقنا
سامر : انا مش قاعد فبيتي هوا ده نصيبك من الميراث
حسين : انت بتقول ايه ده مكانش اتفاقنا
سامر : انا قولتلك هديلك نصيبك من الميراث وانت قاعد فبيتي هوا ده نصيبك
حسين : انا هروح اطلع بنتي
طلع حسين جري
سامر : ادهم ادهم روح عمك هيتغابى وهيروح يطلع مرام
ادهم : نهايتو على ايدي
بعد ساعتين وصل حسين المركز
حسين : حضرت الظابط
الظابط : لا انا زهقت ده مركز شرطه مش حديقه عامه انا معدش ورايا غيركو
حسين : مرام معملتش حاجه اللي قتل سيف ادهم مش مرام انا كدبت لما قولت ان مرام اللي قتلت
الظابط : .........
