رواية طموح فتاة الفصل السادس 6 بقلم اماني السيد
البارت السادس
محمود: انتى بتردى انتى قليله ربايه وانا هربيكى وضربها قلمين انتى تحترمى نفسك طول ما انتى فى بيتى سامعه
مليكه: لأ ده بيت بابا الله يرحمه ومكتوب باسمى وانت الواصى عليه مش اكتر ولما اكمل العشرين سنه هاخد حقى وحق بابا اي معندكش رحمه سيبونى في حالى
محمود : طيب ومسكها من طرحتها وجرجرها على الأرض وبيشدها أنا لو سمعتك بتردى عليا تانى همسكك مش هخلى فيكى حته سليمه سامعه
صفيه : حاطه ايديها في جنبها ايوه ربيها دى محتاجه ربايه
ومحمود بيضرب فيها لدرجه كان بيضربها برجله
مليكه : بتعيط ومبقتش قادره وسامعه عظمها بيتكسر
محمود: سابها جثة هامدة مش قادره تتحرك من كتر الضرب
محمود : سابها وهو بينهج جتك القرف ونده على صفيه بزعيق
صفيه : ايوه يا خويا
محمود: تتحبس في الاوضه وميدخلهاش ولا أكل ولا مايه
صفيه : حاضر يا اخويا روح ريح انت
صفيه : فاطمه يا فاطمه
فاطمه : كانت سامعه كل حاجه وبتعيط علشان خاطر مليكه مسحت دموعها ايوه نعم يا ست صفيه
صفيه: طلعيها الاوضه وميدخلهاش ولا أكل ولا مايه علشان تتادب
فاطمه: حاضر
صفيه بصت لمليكه بحقد جتك القرف ناقصه ربايه وسابتها ومشيت
فاطمه: سندت مليكه معلش يا حبيبتي حاسه بأى
مليكه: تعبت يا فاطمة بجد تعبت
فاطمه: معلش يا قلبي تعالى وسندت مليكه وطلعتها الاوضه وقعدت معاها وعملتلها كمدات وهيا قاعده بتتأوه
فاطمه: معلش يا ست مليكه استحملى هنزل اعملك فرخه وجايه
واتسحبت فاطمه ودخلت المطبخ وعملت اكل
صفيه : على فين العزم
فاطمه يا ست هانم أنا .. أنا ..بس كنت بعمل اكل لست مليكه دى ماكلتش من الصبح ومش قادرة تتحرك من على السرير
صفيه : بزعيق متتصرفيش من دماغك تانى فاهمه وحطى اللى فأيدك ده انا قولت ولا أكل ولا مايه يارب اعرف انك طلعتى حاجه
فاطمه: حاضر حاضر آسفه
صفيه : جهزى الغدا زمان نوح جاى ومحمود يلا
فاطمه: حاضر
صفيه : فينك يا جنى يا زفته اخوكى زمانه جاى
نوح : ازيك يا ماما
صفيه: الحمدلله يا نور عين امك عامل اى
نوح: الحمدلله انتى قاعده لوحدك ليه فين جنى
صفيه:بتوتر قالتلى رايحه تقابل صحابها وجايه
نوح: برضو يا ماما انتى عارفه صحابها دول شباب ولا بنات
صفيه : ايوه ... ايوه يا حبيبي عارفاهم
نوح: على راحتك يا أمى بس متجيش تندمى
صفيه: ولا ندم ولا حاجه ربنا ما يجيب ندم
نوح ماشى يا ماما هيا فين مليكه فين
صفيه: وشها قلب ليه يا حبيبي
نوح: لأ كنت عايزها في موضوع كده
صفيه : اصل أنا مستغربه كل شويه مليكه.. مليكه
نوح: بتوتر عادى فى اى يا ماما مش بت عمى وساكنه معانا في البيت
صفيه: ماشى يا ابن بطنى هى متلقحه فوق
نوح: طيب أنا هطلعلها هكلمها في موضوع
صفيه: موضوع اى
نوح : بعدين ابقى احكيلك بعدين
صفيه: ماشى أما نشوف بس تعالى ناكل الاول ابوك جه
نوح : ماشى
جنى : هاى يا جماعه اتاخرت
نوح : جنى انتى مش عجبانى نفس الفستان لبساه وانا قولت ميتلبسش عاجبك كده لما تمشى وكل واحد يبصلك شويه حلو كده
جنى : بقولك ايه يا نوح كل واحد حر في نفسه ملكش فيه
نوح: هى بقت كده بس ماشى كله هيبان
جنى : بصتله بتوتر وقالت أنا طالعه اغير هدومى وجايه
بعد شويه
كله قعد على السفره ماعدا مليكه
نوح: اى ده هوا مليكه مش هتتغدا معانا
محمود: البت دى محدش يجيب اسمها طول منا موجود سامعين وياريت تاكلو وانتو ساكتين
نوح: بص باستغراب لصفيه
صفيه : رفعت كتافها بمعنى معرفش حاجه
بعد الغدا
نوح: ماما هوا اى اللى حصل
صفيه: معرفش كل الحكايه قلت ادبها وابوك رباها
نوح: تمام ماشى يا ماما
صفيه: نوح روح نام
نوح: ماشى بيفكر في نفسه يا ترى اى اللى حصل
نوح: فاطمه
فاطمه: نعم يا بيه
نوح: اى الله. حصل
فاطمه: هحكيلك يا بيه
ووويتبع