رواية الروح المنكسرة الفصل العشرون 20 بقلم لولو وائل


 رواية الروح المنكسرة الفصل العشرون 20 بقلم لولو وائل


البارت العشرون


يوسف:فى اى كلمتينى ليه 


نرمين:مش انتو عايزين تعرفو الحقيقه


يوسف:وانا اى الى يضمنى انك هتقولى الحقيقه وليه فجأه عايزه تتكلمى


نرمين: علشان انا عرفت ان انا مش فارقه مع اختى لو كنت فارقه معاها كانت كلمتنى على الاقل 


يوسف:قولى كل الى عندك وانا سامعك 


نرمين:سيرين وجوزها جاين مصر قريب اوى 


يوسف:عرفتى منين 


نرمين:مصادرى الخاصه


يوسف:ما علينا فى اى تانى عندك


نرمين:أكرم جاله سرطان وسبب نزوله مصر اعتقد هيفتح فى القديم 


يوسف:انتى متأكده من الى انتى بتقوليه ده


نرمين:ميه فى الميه


يوسف:واى تانى عندك 


نرمين:مفيش حاجه تانيه ولو فى حاجه تانيه هقولك 


يوسف:تمام 


•••••••••••••••


 ايمان:مالك قاعده كده ايه 


روح:فى اى يا ايمان مش عايزنى اقعد فى هدوء ابدا


ايمان:على الدغرى كدا مين المز الى كان معاكى كده 


روح:قولى كده انك منمره على الواد ده متجوز يختى وعندو عيلين وبيحب مراتى خفى بقى


ايمان:اى الحظ ده


روح:خلاص بقى يا ايمان انا فيا الى مكفينى 


ايمان:هو فى اى مالك من ساعت ما جيتى من بره وانتى كده فى اى


روح:عمر عايزنى ارجع مصر 


ايمان:طب وفيها اى 


روح:ايمان انتى عارفه الى فيها متتغابيش


ايمان:علشان عارفه الى فيها بقولك ارجعى وكفايا غربه لحد كده 


روح:بس انا مش عايزه اواجه سليم


ايمان:هو هيكلك يعنى وبعدين هو المفروض الى يخاف مش انتى 


روح:نفس كلام عمر


ايمان:كنا هنبقى ثنائي قمر بس هو ملوش فى الطيب نصيب


روح:ايماااان عمر اخويا ومراته تبقى اختى بلاش الكلام فى الحوار ده


ايمان:خلاص يا ستى بنكشك وافقى يا روح 


روح:مش عارفه اعمل اى بجد محتاره 


ايمان:روحى يا روح وافتحي كمان شركة ابوكى الى مصر و كبريها وخدى فؤاد معاكى 


روح:وانتى هتيجى معايا 


ايمان:نعم لا طبعا


روح:لا هتيجى وتنسى الماضى زى حلو


ايمان:هو لازمن يعنى 


روح:ايمااااان


ايمان:هتنيل اجى الله


روح:يلا نروح نجهز حاجاتنا بقى 


ايمان:يلا 


••••••••••••••






فى صباح اليوم التالى ذهب روح وايمان الى المطار 


عمر:رروح 


ايمان:اى خدمه عد الجمايل بقى انا الى اقنعتها


عمر:شكرا ليكى 


ايمان:الله يسترك


عمر:نعم


روح:دى عندها فنون الرد فى زمت الله المهم هنستنى حد بس قبل ما نمشى


عمر:مين تانى جاى


فؤاد:رروح


روح:تعالى 


عمر بصدمه:فؤاد 


فؤاد:ازيك يا عمر 


عمر بغضب:بيعمل اى هنا ده 


روح:عمر فؤاد يبقى صديقى واكتر واحد وقف جمبى وانا هبقى اقولك كل حاجه بعدين بس يلا نمشى دلوقتى 


عمر:طيب 


وذهبو وركبوا الطائره وبعد فتره من الوقت هبطتت الطائره فى ارض الوطن


عندما خرجت روح من المطار كانت الأحداث التى حدث معاها كانت تمر أمامها 


عمر:مالك يا روح


روح:مفيش يلا بقى نروح لنور الاول وبعدين هرجع بيت بابا 


عمر:لا انتى هتباتى عندنا  


روح:لا علشان ايمان برضو معايا 


عمر:ماشى الى يريحك


فؤاد:بقولك يا روح انا همشى دلوقتى وهبقى اجيلك تانى 


روح:ماشى 


عمر:انا لازم اعرف كل حاجه 


روح:بعدين هبقى اقولك يلا يا ايمان


وذهبو الى المنزل 


نور:عمررر وحشتنى اوى اوى 


عمر:وانتى كمان يا قلبى عملك مفاجأه


نور:اى 


عمر:ادخلى 


وعندما دخلت روح ورأتها نور اخذتها فى احضانها وظلت تبكى بشده


نور ببكاء:اخيرا جيتى وحشتينى اوى اوى 


روح بدموع:وانتى اكتر يا روحى والله معلش غصب عنى 


نور:هعديها بمزاجى


ايمان:احمم


نور:انتى مين 


روح:دى ايمان صحبتى واختى 


نور:اهلا بيكى نورتى اتفضلى


ايمان:اهلا بيكى انتى نور صح 


نور:اه انا 


ايمان:احنا لازم نبقى صحاب 


نور:طبعا طبعا 


عمرو وحمزه:باباجه  بابا جه


عمر:حبايب بابا


روح بدموع:القمرات عاملين اى 


عمرو:انتى مين 


نور:دى خالتكو روح الى كانت بتكلمكو على طول


عمرو وحمزه:خالتووو روح


واحتضانتهم روح


روح:حبايب قلبى 


ايمان:وانا مليش حضن


حمزه:وثعى كده 


ايمان:وثعى


روح:هههههه العيال حبوكى


ايمان:طب وانت هتسلم ولا لا


عمرو:متوضى والله مش بسلم على بنات


ايمان:هو فى اى 


روح:ههههههه


ايمان:اضحكى يختى اضحكي


روح:خلاص بقى 


نور:يلا تعالو الاكل جاهز


وذهبو جميعا لتناول الطعام 


••••••••••••






سليم:الو يا يوسف انت فين 


يوسف:تعالى كافيه ***** دلوقتى حالا


سليم:ماشى 


بعد قليل


سليم:انت كنت فين ومش بترد على التليفون ليه


يوسف:انا كنت عند نرمين 


سليم: تانى يا يوسف


يوسف:المرادى غير اى مره اتكلمت 


سليم:وقالتلك اى


يوسف:سيرين جايه مصر قريب هى وجوزها  وجوزها مريض سرطان والقديم هيتفتح تانى 


سليم:يعنى اى ممكن يقول الحقيقه ويخلى روح تطلع براءه


يوسف:مش عارف لما يجى هنعرف كل حاجه


سليم:ربنا يستر

•••••••••••••

روح:الحمدلله


نور:كلى يا روح الاكل زى ما هو


روح:لا والله الاكل جميل بس انا الحمدلله شبعت


نور:خسيتى اوى اوى 


ايمان:والله بقولها كلى تقولى لا الشغل حياتها كلها شغل


نور:ليه كدا يا روح انا هخليكى تكلى ومش هسيبك


روح:منك لله يا ايمان


ايمان:يدووم المحبه يا قلبى


وبعد مده ذهبو من المنزل 


ايمان:اقفى هنا يا روح هجيب حاجه من السوبر ماركت 


روح:طيب بس بسرعه


••••••••••••

يوسف:وقفت هنا ليه 


سليم:هدخل اجيب حاجه بسرعه واجى 


يوسف:ماشى بس بسرعه


ودخل سليم وبعد انهى اثناء خروجه اصتدم بأحد


ايمان:اااه انت غبى


سليم:انا برضو الى غبى حد يمشى وهو عينه فى التليفون كدا


ايمان:أنت غلطان وكمان بجح


سليم:احترمى نفسك


وسمعت روح ويوسف صوت سليم وايمان وذهبو ليروا 


يوسف:فى اى يا سليم 


سليم:الهانم ماشيه مش مركزه وكمان لسانها طويل


ايمان:هو الى غلطان وبجح


روح:فى اى يا ايمان 


سليم بصدمه:روح


يتبع.........


               الفصل الواحد والعشرون من هنا

لمتابعة باقي الرواية زوروا قناتنا على التليجرام من هنا

تعليقات
تطبيق روايات
حمل تطبيق روايات من هنا



×