رواية هشهش الفصل السادس 6 بقلم ميادة يوسف
مياده يوسف كامل عبد الحميد الذغندى:
#_الفصل_السادس
#_رواية_هشهشششش
#_بقلم_ميادة_يوسف_الذغندى
اهى قاعدة ، الجو حر قوى ، والدنيا قلبت حرب ، تعالوا بقى ياولاد اكمل لكم حكايه هشهشششش ، ايوة برافو عليكم، اللى حصل يااحباب ولايحلى الكلام الابذكر النبى عليه الصلاة والسلام، بقى ليلى .......
♤■♤■♤■♤ عند ليلى
قاعدة فى الصاله وبتشرب قهوتها الصبح ، الجو حر وفرهده، جات ام ليلى ....
أم ليلى :: ياليلى ، يابنتى اقعلى السماعه اللى فى ودنك دى ، وهزت كتفها ، ليلى انتبهت .
ليلى :: سورى ، ياماما ، مش سمعاكى معلش ، مندمجه فى التليفون .
أم ليلى :: ياختى ، شيلى السماعه دى ، بنادى لى ساعه ، بقولك اتصلى على اختك شوفيها وصلت هى وولادها لجوزها ولا ايه ، قلبى واكلنى عليها ؟
سابت فراغ هى والولاد ، كانوا ملين عليا البيت .
ليلى :: ياماما ، اول لما توصل وتقابل جوزها هتكلمنا على طول ، اطمنى، ( جرس الباب بيرن ) اروح اشوف مين ؟
ليلى :: فتحت الباب ، اهلا عماد ابن عمى ، فينك ، مش شفتك كن يوم ما جيت مصر
عماد :: ازيك يادكتورة ليلى ، اخبارك ، معلش كنت مشغول والله ، ازى مرات عمى ، أخبارها، امسكى ياسيتى، اخوكى (عماد ) دايما جوباته بتيجى عليا ، لخبطه الاسامى ههههه
ليلى :: لسه ، فيه لخبطة زى زمان ؟
عماد :: لسه ، اسمحيلى ، ادخل اسلم على مرات عمى ، واطمن عليها .
ليلى :: ياخبر اه ، طبعا اتفضل
وبعد وقت......
عماد :: وهو بيشرب شايه، وعلى كدة بقى العيادة بيجها زبون ، يعنى فيه حد مهتم يجى يحكى مشاكله ؟
ليلى :: اه الحمد لله، فيه ناس ، دلوقتى ، عندها فكر متحضر ، وعرفت ان الطب النفسي زيه زى اى مرض تانى عادى
عماد :: ربنا يوفقك ، بس عماد من جواه ، كان عايز حد يسمعه ، ونفسه يقولها انه واقع فى مشكله ومحتاج يفضفض ، ياترى ......
■♤■♤■♤بعد ساعه عند محمود
فى شقه فاخرة ، فى كمبوند مشهور ، وسط الزرع والخضرة ، قاعد فى جنينه البيت بتاعه ، سرحان فى ( ليلى ) عايز يكلمها ومتردد ، صوت من وراه .....محمود
محمود :: انتبه للصوت ، ماما ، ثوانى ، وراح لها جرى ، وساعدها فى نزول الكرسى الكهربائي بتاعها ، وقعدها جنب منه ، معلش ياست الحبايب، بفكر فى الشغل
أم محمود :: شغل برضوا ، ياولا اللى ربا خير من اللى اشترى ، نفسى افرح بيك قبل مااموت !؟
محمود :: الف بعد الشر عنك يا قلبي انتى ، ياماما جواز ايه بس ، انا نسيت الموضوع دة خلاص .
أم محمود :: انا السبب ، عارفه ، يابنى شوف شقه جنبنا صغيرة ووحطنى فيها ، واتجوز واعمل بيت وعيله، انت بقى عندك٤٠ سنه دلوقتى
محمود :: ٤٤ ياامى ، بس ولايهمك حصل خير ، كله نصيب
أم محمود :: ٤٤ ياخرابى ، انا اسفه ياابنى والله ، وبكت ، قام حضنها وباس راسها ، اوعى تبكى طول ماانا موجود ، تمام ، يالا تعالى ، ندخل المطبخ ، ونعمل صنيه كيك ، ايه رأيك .....؟
أم محمود :: يالا، ياحبيبى تعالى .....
وهو مشغول بالمطبخ ، اتصل على ليلى وحدد ميعاد للزيارة ...
■□♤■♤■♤■♤♤■ عند رضا ومنيرة
رضا :: كنتى فين ياهانم ، مش منبه عليكى ، مش تتحركى طول ماانا برة البيت؟
منيرة ::: بخضه ، يالهووووى، رحت الصيدليه ، اشترى حاجه ، ايه اللى هيحصل يعنى ، الدنيا اتهدت ؟
رضا :: ومش قولتى ليه وانا اجيبها ، ايه عويل انا ، مش راجل يابت ومد إيده عليها وضربها ، منيرة قعدت تصرخ وصوتها كان عالى
منيرة :: بتمد ايدك عليا يارضا ، طب ودينى لامشى ومش تشوف وشى تانى ، وراحت تلم هدومها ...
رضا :: قعد على الكرسى ، بيلوم نفسه ، وقام دخل لها الاوضه ، بت يامنيرة ، انتى يابت ، الله ، وشد من ايدها الهدوم ، ماخلاص بقى ، مش قصدى ، معلش انفعلت عليكى، وباس راسها ، واخدها فى حضنه ...
منيرة :: ايوة اعملهم عليا ، كل بعقلى حلاوة ، ودينى ما أنا قعدالك فيها بس .
رضا :: حلاوة ، انت اللى حلاوة والنبى ، وبقلاوه كمان ، انا لما جيت وملقتكيش ، قلقت عليكى ، هو اقدر ابعد عنك ياقمر وووو
___ رضا نايم ومغمض عينه ، بس تفكيرة كله ، مع ابن عمه وتهريب السلاح ، وبيفكر فى الفلوس اللى هتيجى له من وراها
منيره :: قامت ونزلت من السرير ، ولبست كاش مايو ، وطلعت تقعد فى الصاله ، بتفكر انها ، تاخد الدوا اللى الدكتور اداه لها تنزل البيبى ، وهو لسه عمره شهرين بس ، بس هى مترددة ، نفسها فيه ، وخايفه من الفضيحه ، وبتفكر تهرب وتروح مكان ماحدش يعرفها فيه ، قاعده متوترة ، وخايفه ومش عارفه تعمل ايه ؟
بقلم ميادةيوسف الذغندى
رضا :: طلع من الاوضه ، هدخل اخد دوش ، واطلع اقعد على باب العمارة ، جهزى لقمه ناكلها ، واعملى حسابك بكرة العصر هنروح للدكتور ، من ابو ناهيه ، شهلى قومى .
منيرة :: حاضر ، طب ماتسيبها ، يمكن ربنا يكرمنا كدة من أوسع أبوابه، ولاتعلم ، ربك قادر .
رضا :: ونعمه بالله ، كله على الله ، وفى سره انا عامل تحليل واشعه لازم علاج ومشوار طويل ، كله بقدره حكمتك يارب
■♤■♤♡■□♤□ عند عماد ونورا
نورا :: قاعدة ، بتقرا قصه على النت ومندمجه معها .....
عماد :: دخل عليها ، وحوطها من عند كتفها ، كل ده اندماج ، ايه ، مش مركزة معى خالص ، انا دخلت من مدة ، ايه ده ؟
نورا :: روايه جديدة بس حلوة ، بتقول ايه معلش ، مش سمعتك ؟
عماد :: بقولك جهزى الشنط، هنسافر العريش باليل سفر الليل حلو ومريح ، ونشوف اخوكى طالب كام فى الأرض، الفلوس موجوده
نورا :: قامت حضنته بسرعه ، وباسته من شفايفه ، حبيبى ربنا يخليك ليا يارب، بجد هتشتريها بأسمى ؟
عماد :: طبعا ، هو انا عندى كام نورا ؟
نورا :: بضمه لها أكتر، وفى سرها اول خطوه علشان ارجعك لى لوحدى ، مانشوف العقربه دى هتعمل ايه اما تعرف بس لازم اخد كل املاكك وحدة وحدة ، وتبقى كل حاجه ملكى وانت اولهم ، وهى لما تعرف إنك فلست هتبعد وتمشى ، اكيد هى لعبت عليك علشان طمعانه فيك ......
■♤■♤■♤■♤ عند ليلى
فى العيادة
قاعدة ومستنيه ، المرضى يوصلوا ، وصلت لها رساله ، على التليفون، ( كتر القهوة وحش ، ومش تلبسي الاير بود كتير ) السماعه مؤذيه للمخ يادكتورة .
ليلى :: انت مين ؟ وعرفت الحاجات دى زى ؟
اتصلت على الرقم ، ادها مغلق
ليلى ، لاء ده زاد عن حدة ، انا لازم اشوف الرقم ده بتاع مين ، واخد اجرائتي
محمود :: ميل عليها ، هو اطول منها ، دكتورة بتكلمى نفسك ، انا عارف دكتورة شاطرة قوى ، هتفيدك ههههههه
ليلى :: انت دخلت ازى ، المفروض ، فيه ممرضه هى اللى دخلك ؟
محمود :: بص بعنيه فى المكان ، بس حضرتك اللى برة المكتب بتاعك، احنا فى الصاله ، هه احجز لك عند الدكتورة وغمز لها .
ليلى :: احم احم ، ثوانى ، وحضرتك تدخل
محمود :: قعد وحط رجل على رجل ، بعد لحظات ، جت الممرضه، دكتور محمود اتفضل الدكتورة منتظراك.......يتبع
ياترى محمود ناوى على ايه ؟
وليلى هتعرف مين اللى بيبعت لها الرسايل امتى ومين ؟
رضا ومنيرة ، هل منيرة هتروح مع رضا ، ولاهتهرب منه ؟
عايدة وإبراهيم؟
توقعاتكم فى كومنت فضلا وليس امرا انتظروا البارت القادم من روايه
#_ هشهششش
#_ بقلم_ميادة_يوسف_الذغندى
