رواية لحظات الصمت الفصل التاسع عشر 19 بقلم ميادة يوسف
#_الحلقة_التاسعة_عشر
#_رواية_لحظات_الصمت
#_بقلم_ميادة_يوسف_الذغندى
تعالوا بقى ياحبايبى ، نشوف القدر بيكتب ايه فى حكايتنا ، ونشوف الدنيا رايحه على فين ، ونعرف حمدى كان ناوى على اية ....... تعالوا بس قبل الكلام صلواعلى خير الأنام.....
حمدى ::: والله عال ، سايب الشغل وبتعمل شاى ، حلو كدة اصور بقى المنظر دة ، وابعته للمدير العام هههههه
ماهر :: بص على الصوت ، حمدى افندى اهلا وسهلا، وخده بالحضن ، حمد لله على السلامه، جيت امتى اومال ؟
حمدى :: جيت اول امبارح العصر ، واصل طازة ههههه
ماهر :: هتجدد الاجازة بقى ، صح ، نفطر بس ونشرب شاى واخلص لك الورق .
حمدى :: لاء ، انا هقطع الاجازة، واستقر هنا بقى ، بلاها غربه وبعد ، تعبت من السفر والله ...
ماهر :: انت شايف كده ، إنت ادرى بأحوالك، مع انى بقول العيال لسه صغيرة وانت خدت على السفر ، اصل مش اى حد يتحمل السفر ، اهو تعمل حاجه للزمن .
حمدى :: كله محصل بعضه والله ، وهنا عيشه وهنا عيشه
ماهر : طب تفطر معنا بقى ، ونشرب شاى ، ونخلص لك الورق ....
حمدى ::: نشرب شاى ، وتفطر معنا ، انت مخاوي ياحبيبى ، انت لوحدك هنا فى المكتب اهو مش شايف غيرك يعنى ، من يوم ماجيت هنا ، وانت خدت المكتب دة لوحدك فيه
ماهر : لاء انا معى موحه هنا ، هو انا اقدر استغنى عنها
حمدى :: موحه ، مين موحه بقى
ماهر :: دى حبيبة قلبى ، زى اختى كدة. والله بنتى التانية ساعات ، بس ايه شايلة المكتب فوق دماغها ، وبتخلص لى كل شغل الكمبيوتر ماانت عارف ماليش فيه
حمدى :: بيبص بعنية فى كل حته، وهى فين لابسة طاقيه الاخفى يعنى ؟
ماهر :: لاء ، طلعت تخلص ورق من المدير فوق وجايه ، هات ورقك ، اخلص فيه على بال ماتيجى
حمدى : طب هو انا ينفع امسك وحدة الشؤن اللى فى البلد عندنا
ماهر :: اه ينفع ، وتبقى تيجى بنفسك تسلم الشغل كل أسبوعين، والأبحاث الجديدة ، وتحضر الاجتماع مرتين فى الشهر الأمور هتبقى تمام ، مش تشغل بالك
انا رايح شئون الموظفين اقعد هنا ......
حمدى ::: ماشى هتعبك معى معلش ، هعمل بقى فنجان قهوة على بال ماتيجى
ووقف حمدى يعمل قهوة ، ويشرب سيجارة ، اخد فنجان القهوة ووقف فى الشباك يشربها
سماح :؛ دخلت متعصبة وبتزعق ، والله حاجه تجيب الضغط حرام كدة ، وبصت قدامها ، انت يااستاذ انت مش شايف اللى على الحيطه ، ممن ممنوع 🚫 التدخين 🚬
واضحة وضوح الشمس ، وفين عم ماهر وانت مين اصلا ؟
حمدى :: بص عليها ، وهو بيشرب السيجارة ، طلعها من بوقه ، واخد بق من فنجان القهوة ، وبص لها وقال ، اهدى ياموحه ، براحة شويه ، ايه داخلة علينا بزاعبيبك ليه ؟
سماح :: موحة ، زاعبيبك ، نعم مين حضرتك ؟
وسع كدة ، ادخل مكتبى
حمدى :: اه معلش ، اصل بصراحة مكتبك بحرى ، والهوا فيه حلو هنا .....
سماح :: أيوه برضوا مين ؟
ماهر :: دخل عليهم ، ايه ياسماح اللى انتى عملتيه ده ، المدير شايط فوق
سماح :: عم ماهر النظام نظام والشغل شغل ، وكل هنا سواسية ، مش علشان معرفة المدير يعنى ، مش شايف طابور الناس اللى واقفه ، وكل واحد وراه مصلحة عايز يخلصها
ماهر :: خلاص ، بس الزمايل لهم واجب على بعض
حمدى :: ماهر عنده حق ، واهدى ياموحه
سماح : بصت له ، ايوه وده مين كمان ؟
ماهر :: ده ياستى الاستاذ حمدى ، انا حكيت لك عنه فاكره
حمدى :: حكيت قولت ايه ؟
سماح :: اه اه انا اسفه ، انا خدت مكتب حضرتك وقعدت عليه
حمدى :: مبروك عليك المكتب انا عارفه مكانه حلو
سماح :: جاى تجدد الاجازة
حمدى :: بص لماهر ، حكيت قولت ايه ؟
ماهر :: ههههه ، بص لسماح ، لا مش تقلقي هو هيرجع بلدهم ، وبص لحمدى ،اصل انا مانع حد يقعد معى هنا وقولت لها الوحيد اللى كان معى هنا حمدى بس هو سافر ، وماقبلتش حد يجى هنا الا موحه
سماح :: يعنى انت هتروح الوحدة اللى فى بلدكم ؟
حمدى :: اه
سماح :: بسرعه وتلقائيه، احسن ، وبعدين حست انها اتسرعت فى ردها انحرجت وعضت شفايفها ، وراحت قعدت على المكتب بتاعها
حمدى :: اتبسم لحركتها ، طب ماشى .....
وبعد وقت.........حمدى رجع البيت
حمدى :: دخل البيت ، الله الله ايه ريحة الاكل دى ، ريحة تجنن
نجاة :: من المطبخ ، حمد لله على السلامه، كله من خيرك بالف هنا وشفا
حمدى :: العيال فين اومال ؟
نجاة :: بلخبطة وتردد ، العيااااال ، اه قالوا عايزين يروحوا يشوفوا أمهم، وهيجوا بكرة ، وطلعت من المطبخ وكانت لابسة لبس بيتى مغرى
حمدى ::: احم احم ، اه طب مش استنوا ليه ، لما ارجع البيت ونتغدا وبعدين نشوف الموضوع ده؟
نجاة :: كانوا مصرين يروحوا لامهم ، وبعدين نقعد انا وانت لوحدنا شويه ، انت واحشنى قوى ......
حمدى ؛: اه فهمت ، طب تمام ، ادخل اغير هدومى وجاى
( بسره ، يعنى انتى بتبعتى العيال لامهم علشان تفضى البيت ، ومش عاملة حساب لى ، انى موجود تستأذني، الصبر ) وبعد وقت على السفرة
نجاة :: بصت لحمدى ، ايه ، الاكل مش عاجبك ولا ايه ؟
حمدى :: بالعكس جميل تسلم ايدك ، بس انا عايز ولادى جنبى ، بلاش يروحوا اى مكان الا لما تقولى لى الاول ماشى
نجاة :: بكسوف ، حااااضر، قولى بقى كنت فين ؟
حمدى :: كنت بقطع الاجازة، وهرجع الشغل هنا
نجاة :: رمت المعلقه من ايدها ، ايه هتبطل سفر ، طب واللى هنا ده اسمه مرتب ، دة ولا حاجه فى فلوس اللى البرة، بقى هناكةبتقبض بالعملة وهنا ملاليم، ازى كدة ، وبصت على حمدى لاقته مبرق لها ومصدوم من رد فعلها ، حست نجاة انها عكت فى الكلام، وغلطت
نجاة :: انااااا اقصد يعنى ، السفر حلو وووو
حمدى :: قصدك وصل ، تسلم ايدك الاكل حلو ، وقام يغسل إيده
نجاة ؛: طب استنى ، بس كمل اكل والله مش اقصد حاجه ، وبتكلم نفسها ، غبيه ، غبيه
#بقلم_ميادة_يوسف_الذغندى
لحظات صمت
حمدى :: نجاة ، يانجاة ، وكان واقف فى أوضة تانية غير أوضة النوم ، كان حاطط فيها الشنط اللى جايبها معه من السفر ...واقف مستغرب المنظر اللى شايفه
نجاة :: نعم ، فيه ايه حصل ؟
حمدى :: ايه المنظر دة ، مين فتح الشنط كدة ؟
نجاة :: وشها كان اتغير ، وبدأ الكدب فى عنيها ، الولاد ، كانوا عايزين يعرفوا انت جايب ايه
حمدى :: الولاد بردوا ، ماشى ، بردوا كنتى منعتيهم واستنيتوا لما اجى ، علشان فيه حاجات رايحة لناس هنا ، اول واخر مرة تلغوا وجودى فاهمه
نجاة :؛ حاضر حاضر
وبعد شهر ......
حمدى داخل من الشغل لاقى نجاة قاعدة بتبكى ، مالك فيه ايه ، وليه قاعدة كدة ....
نجاة :: روحت كشفت فى الوحدة النهاردة فيه دكتورة بتيجى كل اتنين، وطلبت منى اشعه وفحوصات
حمدى :: كشفتى ، انتى تعبانه فى حاجه واجعكى ؟
نجاة :: لاء وانا فى السوق قولت ادخل اكشف
حمدى :: ايوة ، يعنى فيه ايه؟
نجاة :: بكشف نسا ، اشوف الحمل اتأخر ليه ؟
حمدى :: هز راسه ، ياستى سيبها على الله ، كله بأونه
نجاة :: نفسى فى حته عيل ، ويقولى ياماما
حمدى ؛: ياماما ، واخدها فى حضنه ، كله بأمر ه ، وبعدين احنا عندنا ولدين زى العسل
نجاة :: بعدت عنه ، وشاورت على نفسها ، عيل بتاعى انا. دول عيالك انت
حمدى :: وايه الفرق ، ماهم عيالك بردوا ، ولا ايه ؟
نجاة :: دول عندهم أمهم، انا عايزة اروح لدكتور كبير واكشف
حمدى :: اتعصب ، من كلامها، انا داخل اغير ، تكونى جهزتى الاكل ، جاى تعبان من الشغل ، فين العيال ؟
نجاة :: مش عملت اكل لسه ، والعيال راحوا لأمهم
حمدى :: ايه حكاية ، راحوا لأمهم ، راحوا لأمهم دى ، كترت قوى ، غير المشاكل معهم على اتفه الأسباب، وضربك ليهم ، وانا اقول معلش بتربيهم بتعلمهم ، بس ايه حكايتك ؟
نجاة :: ولا حاجه خالص ، امنعهم عن أمهم يعنى ؟ ويعدين انت مش هتطلقها رسمى ولا ايه ؟
حمدى :: اتعصب من اسلوبها ، تصدقى لو مش خفيتى من وشى اناااااا
♡♡♡♡♤♤♤ تانى يوم فى مبنى الشؤن الاجتماعيه
بعد الاجتماع....
ماهر :: بيرمى الدفتر على المكتب ، الشغل مش بيخلص ، ولا ينتهى، وكلام البيه يعصب
سماح؛: كلامه صح ، والترتيب والنظام مطلوب
ماهر :: ايوة ، مش دة اللى انتى كنتى بتفكرى فيه من الأول، كدة هنعمل احصائيه من اول وجديد وهنعمل صحف أحوال للجميع ، وشغل من نار
حمدى :: بقولك ايه ، وطى صوتك ، مش زعيق ومشاكل فى كل مكان ، مش البيت وهنا
ماهر :: ايوة ، من يوم بتجيه هنا مش مستحمل ، الشغل المطلوب ده مين هيعملوا بقى
سماح :: انا طبعا ، هشتغلوا كلوا على الكمبيوتر، هيكون مين يعنى
حمدى :: بسرعه ،انا هشتغل معك طبعا ، مش هسيبك لوحدك ، يعنى اقصد ، انا كنت بشتغل كدة برة يعنى عندى خلفيه كبيرة عنه ، مش تحملى هم ...
ماهر :: حلو ، اهو إيد على إيد تساعد ، نشرب شاى
حمدى وسماح فى نفس واحد قهوة وبصوا لبعض ... .
ماهر :: صحيح ، انت عملت ايه مش هترجع مراتك ، كمل كلامك بتاع امبارح اللى كنت بتقولوا فى التليفون
حمدى :: ارجع مين فيهم بقى ؟
سماح :: هوانت متجوز كام ؟
ماهر :: اتنين على زمته
حمدى :: لاء ، واحده بس ، ام العيال احنا مطلقين ، يعنى مش رسمى ، انا سيبها على زمتى ، بس لغرض واحد ، وهو انى نفسى اشوف ابنى الكبير ظابط حربيه ، والطلاق من أمه هيمنع ده ، إنما هى مش على زمتى من مدة كبيرة ، وهى عايزة كدة
ماهر ::: الله طب والتانية مشيت من البيت ولا ايه ؟
> حمدى :: الصبح ، لمت هدومها وراحت بيت اخوها ، مشاكل مع العيال باستمرار وانا والله تعبت وزهقت
(وصوته وهو بيقول "زهقت" كان متكسر، مش صوت راجل غاضب، لكن صوت واحد اتسحب من جواه العمر على سفر ومشاكل، وحاسس إن حتى بيته مش ما له.)
ماهر :: طب معلش ، روح صالحها ، ورجعها ، هى مراتك والعيال بردوا حملهم كبير ، وكتر خيرها انها بتربيهم ، اذا كان أمهم رمتهم .
حمدى :: قعد على الكرسى ونزل راسة فى الأرض، وتكلم بحزن ، وكان قلبة واجعه ، المشكلة انها بت.......يتبعياترى ايه اللى حمدى اكتشفه من نجاة وغير تفكيرة عنها ؟
وهل هيستمر معها ؟
وياترى ايه منتظر سماح ؟
هنعرف البارت القادم من رواية
#_لحظات_الصمت
#حكايات_من_قلب_الناس
#_حكايات_ميادة_يوسف_الذغندى
